Buna da Hazırız

1 yıl önceydi kapanmıştık evlere birden ne olduÄŸunu anlamamıştık ilk kez başımıza gelmiÅŸti. Okulun online olabileceÄŸini düÅŸünmemiÅŸtik hiç, oldu. “Yüzyüze eÄŸitim”, “online eÄŸitim” kavramları bomba gibi düÅŸtü çocuklarımızın hayatına. Bizler için farklı kavramlar deÄŸildi uzaktan eÄŸitim ama çocuklarımız, öyle deÄŸildi. Ekranlardan mümkün olduÄŸunca uzak tutmaya çalıştığımız çocuklarımız birden eÄŸitimi ekranlardan almaya baÅŸlamıştı. AVM’ ler kapandı, marketler kapandı, uçuÅŸlar, yolculuklar herÅŸey durdu birden. Rutinlerimizi ona göre deÄŸiÅŸtirmiÅŸ bu süreçten en az hasarla nasıl çıkarız düÅŸünceleriyle günlük hayatımızı yeni düzene göre ÅŸekillendirmeye baÅŸlamıştık. Ne demiÅŸti Darwin “Ne En Güçlü Olan Tür Hayatta Kalır, Ne de En Zeki Olan... DeÄŸiÅŸime En Çok Adapte Olabilendir, Hayatta Kalan!". Bir hayatta kalım mücadelesiydi yaÅŸadıklarımız. Bekledik sabırla, bugün bitecek, yarın bitecek bitmedi. Rakamlar arttı, azaldı, sabit kaldı ama bitmedi. Åžimdi tamamen kapanma kaçınılmaz oldu. Yine aradan bir yıl geçtikten yeni normallerimize alıştıktan sonra.

@niluferdevecigil bir konferansında ÅŸöyle diyor;

““Bu insanoÄŸlu bir konuk evi gibidir” diyor Mevlana. Her sabah yeni biri gelir. Gelen bazen bir sevinç, bir bunalım bir üzüntü beklenmedik. Onların hepsini karşılayın ve ağırlayın ne kadar kalabalık olsa da kederler, hatta evinizi ÅŸiddetle süpüren, onu kopartan döÅŸemelerinden, yine de her konuÄŸa ÅŸerefle davranın. O sizi boÅŸaltıyor olabilir, bir takım yeni lezzetlere, tecrübelere. Karanlık düÅŸünce, utanç, hainlik, kapıda karşılayın hepsini gülerek ve içeriye davet edin. Çünkü onların her biri gönderilmiÅŸ bir rehber sana taaaaa! Öteden.”

Buna da hazırız, buna da adapte oluruz, buna da açarız kapılarımızı, kolayı sevmeyiz, pes etmeyiz, bugün olmazsa yarın bu hastalığı elbet yeneriz. Rehberimize kulak verelim öyleyse, yeniden okullarda çocuklarımızın cıvıl cıvıl seslerinin yankılandığı, güzel günler için virüsle mücadeleye devam, bıkmadan, usanmadan, kararlılıkla.