ANNE MÄ°SÄ°N, ENGEL MÄ°SÄ°N?

Parkın sevilmeyen annelerindenim. Çünkü etrafta anneler ne kadar ilgisiz olduÄŸumu düÅŸünebilir. Çünkü asla müdahale etmem. Etraftaki anneler kendi iÅŸlerini bırakır, benim oÄŸlumun peÅŸine düÅŸerler. Ben de kibarca uyarırım, " Lütfen bırakın!" Hemen cevap gelir; "Ama düÅŸer". DüÅŸsün, düÅŸünce bir daha oraya çıkmamayı öÄŸrenir, eli acır, acısın, oraya bir daha elini koymamayı öÄŸrenir. AÄŸlar, aÄŸlayabilir, bebek o. Üstü kirlenir, kirlenebilir, yıkanır. Tabi ki bunun çerçevesi kendine zarar vermediÄŸi süredir.

Peki, parktaki anneleri gözlemleyelim;

- Kayma, düÅŸersin, gel salıncaÄŸa bin.

- KoÅŸma, terlersin.

- Yaa neden kuma oturuyorsun, üstün başın kirlendi.

- Suyu elleme, elleme dedim sana üstün ıslandı.

-YaÄŸmur var oÄŸlum, hiç yaÄŸmurda dışarı çıkılır mı? Islanırsın.

Peki bu çocuk nasıl öÄŸrenecek hayatı. Hiç düÅŸmeyecek mi? Her düÅŸtüÄŸünde kaldırırsan, büyüdüÄŸünde sensiz nasıl ayakta duracak? Hiç üstü başı kirlenmeyecek mi? YaÄŸmuru nasıl hissedecek, dijital oyunlardan mı öÄŸrenecek yaÄŸmuru. Hiç bir su, toprak, üstün başın kirlenmesi, elinizdeki telefon kadar zararlı deÄŸil. Bu çocuklar büyüdüÄŸünde elimizde anılarımız kalacak, temiz kıyafetler deÄŸil.

Nil Karaibrahimgil'in "Aradığım anaokulunu buldum" yazısında anlatır, öÄŸretmen derki "ÇocuÄŸunuza müdahale etmeyin, o nasıl oynayacağını bilir". Maalesef biz hep çocuklarımıza müdahale ediyoruz. Hep engel oluyoruz.

Lütfen çocuÄŸunuza engel olmayın.

  Ä°ngilizce ÖÄŸretmeni, Anne TuÄŸba Bademci Kaydet Ä°nstagram: https://www.instagram.com/egitmen_to_be/

Yorum yap