VII. Zeka Ve Yetenek Kongresi Notları I

Judith Malika Libermen, daha salona girerken farklı giyim tarzı ile dikkatleri üzerine çekmeyi baÅŸarmıştı bir masal anlatıcısı olarak. Türkiye Zeka Vakfı'nın düzenlediÄŸi VII. Zeka ve Yetenek Kongresi’nde dinlediÄŸim en güzel sunumlardan biriydi. Göz göze bakarak, arada kameralar olmadan dinlemenin önemini anlattı. Kameraları kapatmamızı istedi. “Eskiden de kameralar videolar yoktu ama masallar dilden dile dolanırdı herkesler bilirdi masalları" diye belirtti, haklıydı.  "EÄŸer masal güzelse aklınızda kalır ve anlatırsınız, deÄŸilse etkilememiÅŸtir güzel anlatamamışımdır, kameraları kapatıp dinleyin" ricasında bulundu. Kırmadık tabi ki kendisini ve keyifle dinledik. Åžimdi bakalım masal aklımızda kalmış mı test edelim sevgili judith Malika Liberman :)

Åžöyle baÅŸlıyor masal; “Orman hayal ediyoruz, kadın koÅŸuyor, koÅŸuyor hızla koÅŸuyor, koÅŸması gerek çünkü arkasında 2 kaplan. Daha hızlı koÅŸuyor kadın, nefes nefese. Birden uçurumun kenarına geliyor, aÅŸağı bakıyor uçurum, karşısına bakıyor kaplanlar var. AÅŸağı tekrar bakıyor yemyeÅŸil çimen gözüküyor ve kuru bir dal görüyor aÅŸağı uzanan. Hemen daldan yavaÅŸ yavaÅŸ aÅŸağı inmeye baÅŸlıyor, kaplanlardan kurtuldu. YavaÅŸ yavaÅŸ iniyor, yere yaklaşınca bir bakıyor çimen diye gördükleri aslında yılan. Aman Allahım yılanlar seviniyor " yemek geliyor" diye. Dala iyice yerleÅŸiyor "tamam diyor hayat burada geçer". Dala bir bakıyor 2 fare dalı kemiriyor. Felâket! Eninde sonunda düÅŸecek. Tam o sırada taÅŸların arasında kıpkırmızı bir çilek görüyor, elini uzatıyor ve alıyor, aÄŸzına atıyor, gözlerini kapatıyor, lezzetli mükemmel bir çilek. Nasıl güzel bir tadı var.”

Masal burada bitiyor. Nefes nefese koÅŸan kadına yardım etmek istediÄŸimiz, yılanların “ssss” sesine kulak verdiÄŸimiz, çileÄŸin nefis tadını hissettiÄŸimiz yani kendimizi masalın içinde bulduÄŸumuz, masalı yaÅŸatan bir anlatımdı kesinlikle.

DüÅŸünelim ÅŸimdi,  iÅŸte hayatımız, yukarıda bizim günlük yaÅŸadıklarımız, aÅŸağıda eninde sonunda gideceÄŸimiz yer, ne kadar dirensekde fareler dalımızı kemiriyor, zaman geçiyor düÅŸeceÄŸiz aÅŸağıya. Bütün bunlara raÄŸmen o an, o kadar ÅŸeyin arasında “o çileÄŸi” yiyip tadını alabiliyorsak gerçekten yaşıyoruz demektir, anın tadını alıyoruz demektir. YaÅŸadığımız andan zevk alabiliyorsak eÄŸer an o andır, zaman orada durur çünkü gerçekten yaÅŸam o anda.

Manolya GümüÅŸay EÄŸitim Koçu