Çocuklar için oyunun önemi

Oyun, geçmiÅŸten günümüze pek çok araÅŸtırmacı tarafından derinlemesine incelenmiÅŸ, farklı ve birbirini tamamlayan pek çok tanımla karşımıza çıkmaktadır. Bugün hala oyunun tanımı iÅŸlevi ve faydaları üzerine araÅŸtırmalar yapılmaya devam etmektedir. Tüm bu tanımların temelinde John Huizinga ve arkasından Rubin, Fein ve Vandenberg in çalışmaları yer almaktadır. Bu araÅŸtırmacılar çalışmalarında oyunu çocukların davranışlarını gözlemlemek, davranışların eÄŸilimini tespit etmek için kaynak olarak kullanmaktadırlar.

Oyunlar anlamlı, aktif, gönüllü, serbest, kurallı, zevk veren, eÄŸlenceli olaylara dayanan etkinlikler olarak belirtilmektedir.

Oyunlar önemsiz geçirilen zaman dilimleri deÄŸildir. Oyun ciddi bir uÄŸraÅŸtır. Çocukların doÄŸal geliÅŸimlerinin desteklendiÄŸi daha sonraki yaÅŸamın tohumlarının atıldığı önemli bir süreçtir.

Okul öncesi dönemde oyun hedeflere ulaÅŸabilmek için kullanılan yöntem ve metottur. Oyun çocukların zaman doldurmak için baÅŸvurduÄŸu fiziki etkinlik deÄŸil oyun çocuÄŸun iÅŸi ve uÄŸraşıdır.

Okulöncesi dönem de etkinlikler, dans, bahçe iÅŸleri, ÅŸarkı söyleme, hikâye okumalar hepsi birer oyundur. Oyun, sistemin çalışmasını saÄŸlayan, sistemi ileri götüren bir makine gibidir.

Etkinlikler yoluyla bilgi saÄŸlama fikri aynı zamanda bir oyun formudur. Oyunla ilgili yapılan tüm tanımların ortak noktası oyunun çocuÄŸun kiÅŸisel keÅŸif alanı, çocukluÄŸun gücü ve öÄŸrenme dili olmasıdır. Bu ortak noktalardan hareketle; oyun ve öÄŸrenme arasındaki önemli bağın yetiÅŸkinler tarafından da göz ardı edilmemesi gerekmektedir. YetiÅŸkinlerin oyuna verdikleri deÄŸer, çocukların öÄŸrenmelerine verdikleri deÄŸerin bir göstergesi olarak düÅŸünülebilir. Oyun çocuklar için önemli olduÄŸu kadar, yetiÅŸkinler için de önemlidir. Oyunun eÄŸitimciler için yeri ve önemi de ayrıdır.

ÖÄŸrenme ortamlarının düzenlemesi ve öÄŸrenme yöntemi olarak kullanılması ile oyun, eÄŸitimciler için önemli bir yol göstericidir.

EÄŸitimde oyun, oyun yoluyla öÄŸrenmenin çocuÄŸun fikir üretmesine, araÅŸtırma, inceleme ve gözlem yapmasına, katılım göstermesine, denemeler oluÅŸturmasına, süreci yönlendirmesine, problem çözmesine, sorumluluk almasına, esnek ve yaratıcı olmasına imkan sunduÄŸu gözlemlenmiÅŸtir.

EÄŸitimciler oyunu, çocukların kendi seçimlerini yapabilmeleri ve karar verebilmeleri için bir ÅŸans, duygularını ve düÅŸüncelerini paylaÅŸabilecekleri sosyal bir ortam olarak tanımlamaktadır. Özel gereksinimli çocuklar için oyunu, kendilerini rahatça ifade edebildikleri, deÄŸerli hissettikleri anlar ve çocukları derinlemesine tanımak için gözlem yapabilecekleri önemli bir zaman dilimi olarak gördüklerini ifade etmektedirler.

Çocukların oyun kavramını tanımlarken basketbol-futbol, saklambaç, kutu kutu pense, don- ebe, yakalamaca, evcilik, yapboz-lego, bilmece oyunları gibi oyun isimleri söyledikleri, bazı çocukların ise harekete dayalı ifadelerle oyunu açıkladıkları yapılan araÅŸtırmalardan elde edilmiÅŸ verilerdir.

Yine çocuklara oyun nedir sorulduÄŸunda eÄŸlence, gülmek cevaplarını sıkça duymaktayız. EÄŸitimcilere “Oyunu tanımlamaları istendiÄŸinde yarısından fazlası keyif verici yönünü, diÄŸer yarısı eÄŸitici yönünü vurgulamaktadır.