ZORLA KİTAP OKUNUR MU?

“Bir kitabı okuyamadığım zaman bırakmam da yanlış değilmiş. O kitabı başka bir zaman tekrar okumayı deneyebilirmişim. Şimdi okuyamadığım bir kitabı, belki üç ay sonra, belki gelecek yıl bile okuyabilirmişim”. Bu metin yazar Mine Soysal’ın “Eyvah Kitap” adlı kitabından alınmıştır. Bir çocuğun öğretmenine “bazı kitapları okuyamadığını” söylemesi üzerine öğretmenin ona verdiği cevaptır.

Birçok blog yazımda bende bahsetmişimdir, bazı kitapları okuyamıyorsanız zorlamayın kendinizi. Ya da çocuğunuz okuyamıyorsa zorlamayın. Birkaç örnek verecek olursam; küçükken “Agatha Christie” hayranıydım, üniversite yıllarımda “Ayşe Kulin” ne yazarsa okurdum. Sonra “Dan Brown” ın bir sürü kitabını su gibi içmişliğim var. Bir ara Dan Brown’ın “bu yeni kitabını alıp okuyayım, hepsini okudum sonuçta bu eksik kalmasın güzel akıcı bir dili var” diyerek aldığım bir kitabı vardı, ancak olmadı kaç kez alıp elime 3-5 sayfa okuyup geri bıraktım. Olmuyorsa zorlamayın dostlar. Bir zaman sonra bir bakmışım çocuk gelişim, kişisel gelişim kitaplarını elimden düşürmeden okumaya başlamışım. Oysa “Ferrarisini Satan Bilge” beni ilk elime aldığımda bu kadar etkilememişti. Her tarz kitabın bir okunma zamanı da olabilir kişiye göre değişen. İlerleyemiyorsanız bir kitapta kendinize eziyet etmeyin, başka, sizi saracak bir alternatife bakın, mutlaka sizi bu dünyadan alıp başka yerlere götürecek, bakış açınızı, düşüncelerinizi değiştirecek bir kitap vardır bir yerlerde.

Peki ya çocuklarımız? Çocuklarımız içinde aynı konu geçerli bence. Zorlamamalı ama hoşuna gidecek bir şey de aranıp bulunmalı. Benim çocuğum Levent, Harry Potter, Küçük Prens, Dedemin Bakılı, Saftirik seviyor olabilir. Sizinki sevmeyebilir. Tekrar söylüyorum seveceği bir kitap mutlaka vardır ve sizler ebeveyn olarak çocuğunuzun onu bulmasına yardımcı olmalısınız.

Asansördeyiz çocuklarımla, bir komşum ve 4. Sınıfa giden oğlu bindi. Oğlunun elinde “Saftirik”. “oooo! Saftirik mi okuyorsun yakışıklı, süpersin!” dedim. Annesi mutlu bir şekilde “şu ana kadar kitap almıyordu eline, Saftirik’ten sonra elinden düşürmüyor çok mutluyum.” Evet ne mutlu anneye. Saftirik içerik olarak çocuğa bir şey vermiyor olabilir (bazı ebeveynlerin böyle düşündüğünü biliyorum). Eğlenceli, komik, kalın olmasına rağmen resimlerle desteklendiğinden, küçük çocuğumuza, henüz yeni güzel alışkanlıklar kazanma arifesinde “KİTAP OKUMANIN EĞLENCELİ BİR ŞEY OLDUĞUNU”  anlatması yetmez mi?