BÃœYÃœYÃœNCE

Büyüyünce....

ÇocuÄŸunuz büyüyünce nasıl biri olacak? Hiç hayal ettiniz mi ya da hiç planladınız mı? Hayal edebilirsiniz ama planlayamazsınız çünkü sizin bir parçanız olarak gördüÄŸünüz aslında ayrı, bağımsız bir birey ve asla sizin planladığınız gibi olmayacak. Sizin tuttuÄŸunuz takımı tutmayacak ya da sizin dünya görüÅŸünüze sahip olmayacak. Çok ÅŸaşırdınız. Neden?

Åžebnem Ferah’ın “Daha Ä°yi Olmaz mıydı?”  ÅŸarkısında geçen bir söz var ; “Sana baÄŸlıydım ama bağımlı deÄŸildim.” Ä°ÅŸte çocukların felsefesi de bu, bize baÄŸlılar ama bağımlı deÄŸiller. Bu dengeyi iyi kurmak lazım. @akademisyenanne Saniye Bencik Kangal’ın bir örneÄŸi var; Bir bebek yürümeye baÅŸladığında elinizi tutmak istemez, ama yürürken arkaya dönüp dönüp bakar, geliyor musunuz? diye. Yani,  yeni yürümeye baÅŸlayan bir bebek bile bize baÄŸlıdır ama bağımlı deÄŸildir. Büyüdüklerinde de aynı ÅŸekilde davranmak lazım , kendi kararlarını almalılar ve biz sadece kontrol mekanizması olmalıyız.

Gıda zehirlemesini biliriz, su zehirlemesini de duydunuz, aşırı su içmekten zehirlenen insanları, peki sevgi zehirlemesini duydunuz mu? Ä°nternete yazdığınızda “Sevginin fazlası da zehirliyor!” diye bir baÅŸlık göreceksiniz. Evet, sevginin fazlası da zehirliyor ve bizim çocuklarımızın çoÄŸu sevgi zehirlenmesi yaşıyor. Aşırı seviyoruz, aşırı koruyoruz, her istediklerini yapıyoruz, anne, baba, anneanne, dede, babaanne, herkes deli oluyor çocuÄŸa ve çocuk dünyanın prensi ya da prensesi sanıyor kendini. Okula bir baÅŸlıyor sınıfta bir sürü çocuk ve kendi prens ya da prenses deÄŸil. Hayal kırıklığı ve hırçınlık.... Üniversiteye bir baÅŸlıyor, kendi ayakları üstünde duramıyor, yapamıyorum hissi.... Üniversite bırakıp geri dönen öÄŸrenciler akımı....

Neden çocuk sahibi oldunuz? Sırlar bu cevap altında yatıyor. Sizin  sahip olamadıklarına sahip olsun diye mi yoksa yaÅŸlandığınızda kapınızı çalsın diye mi? Cevap hiç biri.

Çocuklarımız bize baÄŸlı olmalı bağımlı deÄŸil. Aile baÄŸları olmalı ama kendi ayakları üstünde durmalılar. Biz baÅŸlarını dayayacakları bir omuz olabiliriz ama  sırtlarındaki sürekli destek olmamalıyız.

Biz dünyaya yeni bir birey getirmek için çocuk sahibi olduk. Kızılderili atasözünün dediÄŸi gibi; “ Çocuklarınız sizin deÄŸil, tanrının size emaneti”.

  Ä°ngilizce ÖÄŸretmeni TuÄŸba Bademci Kaydet