BÜYÜYÜNCE

Büyüyünce....

Çocuğunuz büyüyünce nasıl biri olacak? Hiç hayal ettiniz mi ya da hiç planladınız mı? Hayal edebilirsiniz ama planlayamazsınız çünkü sizin bir parçanız olarak gördüğünüz aslında ayrı, bağımsız bir birey ve asla sizin planladığınız gibi olmayacak. Sizin tuttuğunuz takımı tutmayacak ya da sizin dünya görüşünüze sahip olmayacak. Çok şaşırdınız. Neden?

Şebnem Ferah’ın “Daha İyi Olmaz mıydı?”  şarkısında geçen bir söz var ; “Sana bağlıydım ama bağımlı değildim.” İşte çocukların felsefesi de bu, bize bağlılar ama bağımlı değiller. Bu dengeyi iyi kurmak lazım. @akademisyenanne Saniye Bencik Kangal’ın bir örneği var; Bir bebek yürümeye başladığında elinizi tutmak istemez, ama yürürken arkaya dönüp dönüp bakar, geliyor musunuz? diye. Yani,  yeni yürümeye başlayan bir bebek bile bize bağlıdır ama bağımlı değildir. Büyüdüklerinde de aynı şekilde davranmak lazım , kendi kararlarını almalılar ve biz sadece kontrol mekanizması olmalıyız.

Gıda zehirlemesini biliriz, su zehirlemesini de duydunuz, aşırı su içmekten zehirlenen insanları, peki sevgi zehirlemesini duydunuz mu? İnternete yazdığınızda “Sevginin fazlası da zehirliyor!” diye bir başlık göreceksiniz. Evet, sevginin fazlası da zehirliyor ve bizim çocuklarımızın çoğu sevgi zehirlenmesi yaşıyor. Aşırı seviyoruz, aşırı koruyoruz, her istediklerini yapıyoruz, anne, baba, anneanne, dede, babaanne, herkes deli oluyor çocuğa ve çocuk dünyanın prensi ya da prensesi sanıyor kendini. Okula bir başlıyor sınıfta bir sürü çocuk ve kendi prens ya da prenses değil. Hayal kırıklığı ve hırçınlık.... Üniversiteye bir başlıyor, kendi ayakları üstünde duramıyor, yapamıyorum hissi.... Üniversite bırakıp geri dönen öğrenciler akımı....

Neden çocuk sahibi oldunuz? Sırlar bu cevap altında yatıyor. Sizin  sahip olamadıklarına sahip olsun diye mi yoksa yaşlandığınızda kapınızı çalsın diye mi? Cevap hiç biri.

Çocuklarımız bize bağlı olmalı bağımlı değil. Aile bağları olmalı ama kendi ayakları üstünde durmalılar. Biz başlarını dayayacakları bir omuz olabiliriz ama  sırtlarındaki sürekli destek olmamalıyız.

Biz dünyaya yeni bir birey getirmek için çocuk sahibi olduk. Kızılderili atasözünün dediği gibi; “ Çocuklarınız sizin değil, tanrının size emaneti”.

  İngilizce Öğretmeni Tuğba Bademci Kaydet