İyi ki...
Hep “Nasıl bu kadar çalışkan oluyorsun?” diyorsunuz ya? Size bir hikaye anlatmak istiyorum.
Lisede Tiziano Ferro'ya aşık olduğumdan beri hayalim İtalyanca öğrenmekti hatta İtalya'ya gitmekti. eTwinning projesi ile bu hayalim gerçek oldu. 10 gün İtalya'nın tadını çıkardım. Dönüşte annemle telefonla konuşurum. Konuşmayı aynen aktarıyorum.
Tuğba: Anne biraz daha kalsam İtalya'da İtalyancayı sökecektim.
Anne: O zaman çalış da öğren!!!
Tuğba :....
Düşünün 30 yaşındayım 2 yaşında oğlum var, öğretmenim, projelerle uğraşıyorum, gönüllü eğitmenlik yapıyorum ama annem o zaman “Hadi bakalım İtalyanca da öğren.” diyor. O gün dedim ki “İşte annem benim!”. Beni hep kamçılayan, her başarımda kucak açan, arada "Yine nereye gidiyorsun?" dese de benim önümde asla engel olmayan, beni hep teşvik eden annem. “Anne ben yüksek lisans yapacağım "dediğimde nasıl sevinmişti. Nasıl desteklemişti, gözümün önünden gitmiyor.
Annem, oğlumun anneannesi, amcalarımın yengesi, kuzenlerimin teyzesi, halası, iyi ki varsın! İyi ki annem olmuşsun! Kardeşimle ben bir araya gelsek sen olamayız! Yetmeyiz sen olmaya harika kadın! Allah seni başımızdan eksik etmesin!
Yazar Hakkında
Yorum yap