ANLAR

EÄŸer, yeniden baÅŸlayabilseydim yaÅŸamaya,

Ikincisinde daha çok hata yapardım.

Kusursuz olmaya çalışmaz sırt üstü yatardım.

NeÅŸeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar.

Çok az ÅŸeyi ciddiyetle yapardım.

Temizlik sorun bile olmazdı asla.

Daha çok riske girerdim.

Seyahat ederdim daha fazla.

Daha çok güneÅŸ doÄŸuÅŸu izler,

Daha çok daÄŸa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.

GörmediÄŸim bir çok yere giderdim.

Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.

Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.

YaÅŸamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım.

Yeniden baÅŸlayabilseydim eÄŸer, yalnız mutlu anlarım olurdu.

Farkında mısınız bilmem, yaÅŸam budur zaten:

Anlar, sadece anlar...siz de an'ı yaÅŸayın.

Hiçbir yere yanında su, ÅŸemsiye ve paraÅŸüt almadan,

Gitmeyen insanlardandım ben.

Yeniden baÅŸlayabilseydim eÄŸer, hiçbir ÅŸey taşımazdım.

EÄŸer yeniden baÅŸlayabilseydim,

Ilkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.

Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.

Bilinmeyen yollar keÅŸfeder, güneÅŸin tadını varır,

Çocuklarla oynardım, bir ÅŸansım daha olsaydı eÄŸer.

Ama iÅŸte 85'imdeyim ve biliyoum...

Ölüyorum...

Jorge Lois Borges

(Ahmet Åžerif Ä°zgören'in kitabından)

Yorum yap