ANLAR

Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,

Ikincisinde daha çok hata yapardım.

Kusursuz olmaya çalışmaz sırt üstü yatardım.

Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar.

Çok az şeyi ciddiyetle yapardım.

Temizlik sorun bile olmazdı asla.

Daha çok riske girerdim.

Seyahat ederdim daha fazla.

Daha çok güneş doğuşu izler,

Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.

Görmediğim bir çok yere giderdim.

Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.

Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.

Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım.

Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.

Farkında mısınız bilmem, yaşam budur zaten:

Anlar, sadece anlar...siz de an'ı yaşayın.

Hiçbir yere yanında su, şemsiye ve paraşüt almadan,

Gitmeyen insanlardandım ben.

Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.

Eğer yeniden başlayabilseydim,

Ilkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.

Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.

Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadını varır,

Çocuklarla oynardım, bir şansım daha olsaydı eğer.

Ama işte 85'imdeyim ve biliyoum...

Ölüyorum...

Jorge Lois Borges

(Ahmet Şerif İzgören'in kitabından)

Yorum yap