ailede akış

Tatiller ve geziler ailece kaliteli zaman geçirmenin akışta olmanın en önemli araçlarından. DoÄŸduklarından itibaren tüm tatil ve gezilerimizin baÅŸkahramanlarıdır çocuklarımız. Sadece ben çocuklarımın özel hayatına duyduÄŸum saygıdan görsellerini yayınlamıyorum. Yayında sadece bizi görenler de “çocukları götürmediniz mi?” diye soruyor tabi ki haklı olarak.

Genellikle otele girip 4-5 gün konaklamalı tatiller tercih edilirken biz eÅŸimle hep farklı ÅŸehirler görmeyi, farklı yerler gezmeyi tercih ettik. Genellikle 2 gün 2 gün konaklayabileceÄŸimiz 10 günlük tatiller gibi düÅŸünebilirsiniz. Bu tür geziler çocukla yorucu olduÄŸundan ebeveynler, arkadaÅŸlarım hep sorarlar “sürekli otel deÄŸiÅŸtirerek gezmek yorucu olmuyor mu? Hem de arabayla”.

Küçükken daha zordu elbette (ÅŸu an 17 ve 15 yaÅŸ) ama onlara baÅŸka türlü nasıl gezmenin muhteÅŸem dünyasını, farklı coÄŸrafyalar görmenin güzelliÄŸini anlatabilirim? YaÅŸatmadan nasıl alışkanlık kazandırabilirim? BaÅŸka çocuklar araç yolculuÄŸuna 2-3 saat dayanamayıp hep uçağı tercih ederlerken benim çocuklarım saatlerce araba yolculuÄŸu yapabilirler. Hatta bazı zamanlarda “baba uzun yol mu yapsak?” sorusunu sorabilirler. Tatil bizim için otele girip otelden hiç çıkmamak deÄŸildir. Çok nadir uyguladığımız bir sistemdir bu. Tercihi bu yönde olanlara saygım sonsuz. Ama biz öyle yapmadık, çocuklarımızı öyle alıştırmadık. Bir de nasıl alıştırırsanız öyle gidiyor. 17 yıllık bir anne olarak tecrübeyle sabit.

Alışkanlık konusuna gelince, çocukların emniyet kemeri takıp takmamasını alışkanlık ve ebeveyn davranışlarına örnek olarak verebilirim. Kemerini takmayan çocuk gördüÄŸümde annelere çocuklarının neden kemer takmadığını sorarım. “takmıyorlar, sıkılıyorlarmış”. Üzgünüm sevgili ebeveyn ama “siz kararlı olmadığınızdan, “siz kurallara uymasının neden gerekli olduÄŸunu” anlatmadığınızdan, böyle bir alışkanlık edinmemiÅŸler. “Kural varsa sinir yok” diye bir kitabı bile var saniye Bencik Kangal’ın. Kurallar önce sinir bozsa da bir süre kararlı bir ÅŸekilde uygulandıktan sonra alışkanlığa dönüÅŸüyor. Benim çocuklarımın yol ve yolculuk alışkanlıkları da buna benziyor.

Yani benim çocuk “arabayla seyahat etmeyi sevmiyor” cümlesi bana ailenin kendisinin de araba yolculuÄŸu sevmediÄŸi ve yapmadığı izlenimini oluÅŸturuyor. Nasıl alıştırırsanız öyle gider sevgili ebeveynler. Bazı konularda çocuÄŸa suç atmayı bırakalım artık ne dersiniz?

Prof. Dr. Mihaly Csikszentmihalyi’ nin Akış kitabını okurken “ailede akış” baÅŸlığı çok ilgimi çekmiÅŸti. “Akış hali odaklanma ve dikkat gerektirir. KiÅŸisel hedefler aile olunduÄŸunda ortak hedeflere dönüÅŸmeli. Yani dikkatin yeniden yapılandırılan zorlaÅŸan hedefe yönlendirilmesi gerekiyor.” Çocuklarımız büyüdükçe hedeflerimiz, onlarla birlikte zaman geçirirken yaptığımız aktivite ve etkinlikler deÄŸiÅŸiyor farklılaşıyor.

Ailede akışta yaÅŸa ve ihtiyaca göre ÅŸekilleniyor. Araba ile gezilerle baÅŸlayan yurt içi geziler çocuklar büyüdükçe maddi imkanımız el verdiÄŸi ölçüde yurt dışı gezilere dönüÅŸtü zamanla. O nedenle güzel bir akış halidir  yol, yolculuk, tatil, gezmek, yeni yerler keÅŸfetmek.

Çünkü biliyorum ki birlikte yaptığımız kilometrelerce yol, günde birlikte artığımız on binlerce adım, gördüÄŸümüz güzellikler, yediÄŸimiz yemekler, ettiÄŸimiz sohbetler kalacak anılarımızda.